kultura z nieznanej wyspy
wydała poetów piszących dużo
i niedbale
ich wiersze służyły jako element świąt
albo jako dodatki do gazet

w tym kraju poeci tworzą w maskach
wcielają się w role wieszczów
albo pouczających urzędników literackich

późny okres twórczości
poetów z dynastii piszącej bambusami
zaginął w niepamięci
i nikt już go nie przypomni

poeci założyli się
kto zdobędzie więcej sławy w świecie
wyjechali ze swojego kraju
i słuch po nich zaginął
ci, którzy przeżyli
już uznawali się za szczęśliwców

minister innowacji
rozkazał poetom swojego państwa
wprowadzać nowe formy
i odkrywać nowe możliwości
nowa poezja zachwycała
i wszyscy byli zadowoleni

państwo północne
zachęcało poetów do tworzenia
na tematy przystępne
i znane wielu ludziom
szkoda

w państwie słynącym z praktyczności
lekarze zalecali pisanie wierszy
niedoszłym samobójcom
i rzeczywiście,
wiele problemów zostało rozwiązanych!

w krainie nad rzekami
poezja miała tylko zachęcać do równej pracy
stąd poeci przede wszystkim
ćwiczyli głos
a ich symbolem był bęben

w zimie poeci wyjeżdżali
do słonecznych krain
przysyłali w listach
opowieści antydepresyjne
a po powrocie opowiadali
że wszyscy powinni co jakiś czas wyjeżdżać
państwo przestało sponsorować wyjazdy poetów
ale zorganizowało cały system biur podróży

poeci stali się kronikarzami
notowali co się wydarzało
zauważali zmiany
zapisywali nastroje
dziennikarze chcieli zakazać poetom działalności
na szczęście nikt ich już nie słuchał

w pewnej krainie tępiono poetów
za zabieranie atramentu
i niszczenie papieru
poeci od tej pory śpiewali swoje wiersze
a kraina zamieniła się w puszczę

król spróbował zostać poetą
przez co państwo zaczęło być bardzo źle rządzone
od tej pory poeci traktowani byli jak włóczędzy